De handmatige functie-fit zoekt coëfficiënten van een functie fit door translatie en uitrekken. Dit kan op ieder moment tijdens het fit-proces. Dit is bijvoorbeeld nuttig als de grafiek bestaat uit een herhalend patroon van exponentiële functies (je kunt dan de exponentiële functie-fit proberen op één van de exponentiële delen van de grafiek), of om een automatische fit te helpen initialiseren. Om redelijke resultaten te verkrijgen met een handmatige functie fit, is het vaak noodzakelijk om een aantal malen dezelfde cyclus te herhalen.
Bij de fit-functie is een punt gemarkeerd met een punaise die over de fit-functie versleept kan worden. Door op de punaise te klikken kan deze vast of los gemaakt worden. Als de punaise los is, kan de fit-functie verschoven worden en blijft de vorm behouden; als de pin vast is kan de fit-functie vervormd worden, maar blijft deze op dezelfde plek.